bebe...

jestem juz martwa bebe, leżę na ziemi, nie oddycham, 

spoglądam martwym okiem na chmurę, a ona przesuwa się tak śmiesznie, 

jak drzwi starej windy w londyńskim Harrodsie na Brompton Road

nic nie zjadłam z twoich wspomnień

nawet nie patrzę na twoje skronie, siwe i beznamiętne jak stare łodzie

dobrze, nie chodźmy spać kotku, nie sądźmy łatwo kto pierwszy zaśnie

a kto się obudzi, na nowo, od początku jutro pomyślę o tobie

a dzisiaj w świetlistej od mgły sukience i bladych odbiciach gwiazd

zatęsknię za twoim nagim ciałem odbitym na mnie jak na kliszy

do jutra

do wczoraj

do nigdy....